Ons eigen huishouden begint tradities te ontwikkelen. Waar ik vroeger nog weleens een nare bijsmaak van het woord ‘traditie’ kon krijgen, begin ik nu steeds meer de waarde ervan te ontdekken…



Bepaalde tradities nemen wij als ouders van ons ouderlijk huis over, maar ons eigen gezin begint ook wat tradities te ontwikkelen. Zoals de schuur opruimen! Nu is die schuur opruimen op zichzelf niet echt een traditie, maar vooral bittere noodzaak. Dit gedeelte van het huis weet zich altijd binnen de kortste keren te ontpoppen in een waar klim en klauter parcours. Militairen zijn er jaloers op. (Dit uiteraard geheel terzijde). De traditie die is ontstaan vindt vooral plaats ná het opruimen van de schuur.



Nieuwe traditie
Alles is bij de stort, kringloop of  waar dan ook gebracht. Maar er blijkt ook altijd overal veel resten hout vandaan te komen. En díe bewaren we. Voor de kachel buiten. Of het nou winter of zomer is, de kachel gaat aan na het opruimen van de schuur. En dat is zo’n heerlijk gezinsmoment! Manlief, die samen met de kinderen het hout verzamelt en opstapelt in de kachel. En ik mag de marshmallows opzoeken en satéstokjes zoeken om ze op te prikken. Die we gezamenlijk met ducttape en een bamboestok  verlengen. Om verbrande vingers te voorkomen. Dit alles doen we als gezin. Als het vuur dan eenmaal aanstaat,  kunnen we enorm genieten met elkaar.



De Heilige Geest
Dat vuur doet mij ook altijd denken aan het werk van de Heilige Geest.  De heilige Geest kan ons hart zo in vuur en vlam zetten voor onze God. De Heilige Geest kan het vuur aanwakkeren als het in ons hart aan het uitdoven is. Net als het bij de kachel nodig is om als houtblok in dat vuur te kunnen liggen, om vlam te vatten, is het bij God ook zo nodig om in Hem te blijven. Zodat de Heilige Geest in ons kan werken.  Maar ook: als zo’n brandend blokje hout in voorbereide grond valt, kan het uitbreiden. De negatieve gevolgen kennen wij allemaal. Huizen die zijn verbrand, bossen die zijn verbrand. Maar ik had dit nog nooit op een positieve manier bekeken.



Krachtig vuur!
Vuur is van zichzelf al zó krachtig. Laat staan het vuur van de Heilige Geest! Beseffen wij, dat als wij in Zijn kracht, in God waarheid wandelen, dat wij dus in het bezit zijn van díe kracht? Op die manier kunnen wij Gods Woord verspreiden. Mogen we uitdelen van Zijn liefde, door om te zien naar onze naasten. Kunnen we hen bijstaan in hun verdriet. Én mogen we samen vreugde beleven. Doordat Gods Geest in ons woont en werkt.



Het leven
Soms valt er een houtblokje uit het vuur. Het valt op de grond. Waar het bij ons thuis de bedoeling is dat hij niet kan blijven branden, kan dit in het geestelijk leven ook zo gebeuren. Er kunnen ons dingen overkomen waardoor wij niet meer vanuit het vuur van de Heilige Geest kunnen leven. Omdat onze relatie met God wordt verstoord. Twijfel en angst kunnen dan ingang vinden in ons leven. God geeft ons raad; als wij ons in zulke situaties bevinden:

“Blijft in Mij, en Ik in u.”  (Joh. 15:4a)



Gods trouw
Zijn trouw is eeuwig, Zijn beloftes houden stand. Als Hij zegt dat Hij in jou blijft als jij in Hem blijft, doét Hij dit ook echt! Ook als je het niet voelt. Ook als je het niet ervaart. Ook als je bang bent voor alles wat je te wachten staat. Hij laat niet los! Hij belooft Zijn Heilige Geest! Als trooster nog wel… Als bevestiging voor jou. Want: de Heilige Geest is het die het geloof in jou werkt. En daarmee het vuur in jou zal aanwakkeren…
Bid je mee?


Veni Sancte Spiritus; Kom Heilige Geest!



Geschreven door: Hanneke van der Schelling